مقایسه میزان شیوع عفونت‌های قابل سرایت با انتقال خون (هپاتیت B،C و HIV) در اهداکنندگان مستمر، با سابقه و بار اول اصفهان از شهریور تا اسفند ماه 1381

  چکید ه   سابقه و هدف   مهم‌ترین اقدام سازمان‌ انتقال خون برای تهیه و تامین خون سالم، انتخاب اهداکننده سالم است که در سال‌های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. حذف اهداکنندگان حرفه‌ای و جایگزین کردن و تاکید بر اهدای خون داوطلبانه و مستمر از جمله اقدامات مهم در این راستا می‌باشد. در این پژوهش میزان شیوع عفونت‌های قابل سرایت با انتقال خون (هپاتیت B ، C و HIV ) در اهداکنندگان مستمر، با سابقه و بار اول اصفهان از شهریور تا اسفند ماه سال 1381 مقایسه شد.   مواد وروش‌ها   در این بررسی گذشته‌نگر، اهداکنندگان مستمر (16620، 42/56%)، با سابقه (5742، 49/19%) و بار اول (7096، 09/24%) شهر اصفهان از نظر شیوع عفونت‌های قابل سرایت با انتقال خون بررسی شدند. اطلاعات با بررسی رایانه‌ای برنامه اهداکنندگان اصفهان جمع‌آوری و با آزمون آماری کای دو (Chi-squere) در برنامه SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها   از بین 16620 اهداکننده مستمر، 385/0 درصد HBsAg مثبت، 192/0 درصد HCVAb واکنش‌دار و همه اهداکنندگان مستمر از نظر HIVAb منفی بودند. از 5742 اهداکننده با سابقه، 958/0 درصد HBsAg مثبت، 313/0 درصد HCVAb واکنش‌دار و تنها یک مورد (017/0 درصد) HIVAb واکنش‌دار بودند. در میان 7096 اهداکننده بار اول، 592/0 درصد HBsAg مثبت و 31/0 درصد HCVAb واکنش‌دار بودند و موردی از HIVAb واکنش‌دار دیده نشد. شیوع عفونت‌های قابل سرایت با انتقال خون (هپاتیت B ، C و HIV ) در اهداکنندگان مستمر کمتر از اهداکنندگان با سابقه و بار اول بود به طوری‌که در مقایسه اهداکنندگان مستمر و بار اول، 005/0= p و در مقایسه اهداکنندگان مستمر و با سابقه 000/0 p= بود.   نتیجه گیری   اهدای خون مستمر مهم‌ترین راه برای رسیدن به خون سالم است. بنابراین پیگیری اهداکنندگان مستمر، آموزش و حفظ اهداکنندگان باراول و با سابقه می‌تواند باعث افزایش میزان اهدای خون مستمر و در نتیجه افزایش سلامت خون شود. کلمات کلیدی: اهداکننده خون، شیوع، عفونت